معرفي كتاب «شازده كوچولو در سرزمين ملاها» در سيماي آزادي

iran- Un petit prince au pays des mollahs

Un petit prince au pays des mollahs, est une bande dessinée pas comme les autres vient de paraitre sur un drame survenu il y a trente ans en Iran mais qui garde toute son actualité, comme le démontre le dernier rapport d'Amnesty international.  

Vous pouvez commander cet ouvrage en version papier ou numérique  en suivant ce lien

https://www.fnac.com/SearchResult/ResultList.aspx?SCat=0%211&Search=petit+prince+au+paye+des+mollahs&sft=1&sa=0

https://www.amazon.fr/petit-prince-pays-mollahs/dp/2342164505/ref=sr_1_1?ie=UTF8&qid=1545829938&sr=8-1&keywords=un+petit+prince+au+pays+des+mollahs

A little prince in the land of the Mullahs

http://www.imprimerieclip.fr/details-a+little+prince+in+the+land+of+the+mullahs-1630.html

"The truth is on the march and nothing will stop it"

un petit prince au pays des mollahs

Histoire vraie d’un jeune Iranien, opposant du régime des mollahs en Iran .

                        sur www.societedesecrivains.com

et

   Dans toutes les bonnes librairies !

Pour commander cet ouvrage :

Chez la Société des Écrivains Par carte bancaire 

 ou téléphone : +33(0)1 84 74 10 08 

– Fax : +33(0)1 41 684 594 

 Par chèque – Frais de port France métropolitaine 4,50 €

À l’ordre de la Société des Écrivains, à envoyer à :

Société des Écrivains / Service commandes

194, avenue du Président Wilson – 93210 Saint-Denis – France    

                       

نمايشگاه يادبود شهيدان قتل عام 67

پاريس – شهرداري منطقة 2 – نمايشگاه يادبود شهيدان قتل عام 67 با حضور منتخبان مردم فرانسه شخصيتهاي سياسي و مدافعان حقوق بشر

فراخوان سخنرانان به تشکیل کمیتة تحقیق بین‌المللی

و محاكمه سران رژيم به خاطر نسل كشي و جنايت عليه بشريت

نمايشگاه يادبود قتل عام 30 هزار زنداني سياسي در سال 67  روزهای چهارشنبه و پنجشنبه هشتم ونهم شهریور 1396 در شهرداري منطقه 2 پاريس،  برگزارشد. در این برنامه شماري از شهرداران فرانسوي، و شخصيتهاي سياسي و همچنين گروههايي از شهروندان فرانسوي از قسمتهاي مختلف اين  نمايشگاه بازديد و دفتر يادبود شهيدان قتل عام 67 را امضاء كردند.

به ياد مادر مجاهدم فاطمه صيقلي

نويسنده: معصومه رئوف

 بعد از تو دلم در اين قفس مي‌گيرد

 وز بغض فراق تو دلم مي‌ميرد

 خوش بود زمانه چون تو با ما بودي   

 افسوس زمانه داده پس مي‌گيرد.

  اين شعر بر سنگ‌مزار مادر مجاهدم فاطمه صيقلي نقش بسته است.‌ شعري كه مي‌گويند در آخرين ساعات عمرش زمزمه مي‌كرد  و من و احمد را صدا مي زد.‌ مادر در 43سالگي هنگامي چشم از جهان فرو بست كه جگرگوشه اش  احمد در   سياهچال گوهردشت اسير جلادان بود.

IRAN - THE LITTLE PRINCE IN MULLAHS’ LAND

SOON AVAILABLE IN BOOKSHOPS

MY STORY HAS A MESSAGE THAT WILL VERY LIKELY INSPIRE THE “HERO” IN YOU

THE TRUE STORY OF A YOUNG IRANIAN WHO STOOD UP AGAINST THE MULLAHS’ REGIME AND PAID A HIGH PRICE FOR HIS BRAVERY IN THE 1988 MASSACRE IN IRAN

Iran : 30 ans déjà que le crime fut commis

par mahsomeh raouf

3o ans déjà de ce chapitre crucial de l'histoire iranienne et du régime actuel à l'heure de son déclin et de sa chute certaine. C’est un anniversaire triste pour des milliers familles endeuillé comme moi.

Ce massacre commença à la fin du mois de juillet 1988 coïncidant avec la fin de la guerre Irak-Iran. 30.000 prisonniers politiques furent sauvagement assassinés dans les différentes régions de l'Iran, dont mon frère cadet Ahmad Raouf-Basharidoust. La plupart étaient membres ou sympathisants de l'Organisation Moudjahidines du Peuple d'Iran, le principal mouvement d’opposition contre la dictature islamiste. Mon petit frère Ahmad n’avait que 16 ans, quand il a été arrêté chez nous dans un raid des gardiens de la révolution.

Il a fallu d'un décret religieux (fatwa) du Guide suprême l'ayatollah Khomeiny pour que la tuerie commence. « Tuez tous ceux qui sont en guerre contre Dieu et ennemis de l'Islam », avait-il écrit. Mon frère Ahmad a été pendu comme les 30.000 prisonniers politiques exécutés sur ordre de Khomeiny dans ce massacre. Des années plus tard en 1991, les agents du renseignement ont dit à mon père qu’ils l’avaient exécuté dans la prison d’Oroumieh, dans le nord-ouest de l’Iran, mais ils n’ont pas dit où il était enterré.

Ainsi toutes les régions de l'Iran devinrent un cimetière pour ces jeunes militants jetés dans des fosses communes, celles qu'à l'heure présente, avec des pelleteuses, le régime essaye d'effacer toute trace en broyant leurs os pour construire des routes comme symbole d'un faux progrès.

L'actuel président de l'Iran, le mollah Hassan Rohani, lui aussi fut un complice. Car en 1988 il occupait la fonction de vice-commandant de l'armée du régime, de ce fait, au courant de ce crime et de surcroît l'approuvant. Ceci montre qu’Hassan Rohani n'a rien d'un président modéré. La preuve évidente c'est qu'il a placé ses compères de la « commission de la mort » comme ministres dans des postes clés de son gouvernement. Cette « commission de la mort » a obéi aux ordres venus du Guide suprême, tout en sachant qu’ils étaient des ordres injustes, iniques et meurtriers.

Sans doute ces opposants furent choisis parce qu'ils incarnaient aux yeux des bourreaux une certaine idée de liberté et d'égalité et que dans leur délire sanguinaire ces ennemis des droits humains voulaient supprimer les témoins de cet air de liberté.

Jusqu'à maintenant une conspiration du silence s'est emparé de l'humanité pour nous rappeler que le mal absolu sommeille toujours dans le cœur de certains ou pour que leur passivité de jadis, dans d'autres lieux pour d'autres crimes, reste encore réveillé.

Comment s'effectuât-il cette prise de conscience pour éclairer la nature profonde du régime théocratique iranien et sa haine pour la liberté ? Pour que ce cri soit entendu il a fallu qu'un ayatollah excédé par la portée des crimes du régime auquel il appartenait, décide de laisser un message accablant, dont son fils a osé le sortir à la lumière.

Quoi faire donc des criminels ? Continuer à dénoncer où attendre que les instances internationales décident d'agir ?

La fin du régime semble proche, ils seront certainement jugés par le peuple iranien secondés par des juges internationaux. Mais ils devront rendre compte comme les nazis à Nuremberg.

 https://www.agoravox.fr/tribune-libre/article/iran-30-ans-deja-que-le-crime-fut-206720

Le petit prince au pays des mollahs

Découvrez la  sortie de cette BD . Elle sera disponible très prochainement.

Histoire vrais d’un jeun iranien opposant du régime des mollahs en Iran qui a été exécuter durant le “massacres de 1988 en Iran”

به ياد احمد رئوف بشري دوست، سربدار آزادي ازشهر رشت

برگرفته از وبلاگ  http://gilanmasscre67.blogspot.com/2017/08/blog-post_25.html

پس از 5 ساعت محاصره مدرسه  از طرف كميته چي هاي چماقدار، از درب اصلي هنرستان خارج مي شويم، احمد به من مي گويد كه ازسمت راست ديوار اصلي حركت كرده و به سرعت از اينجا خارج شويم. پس ازطي كمتر از 100 متر، ازطرف اوباشان چماقدار كميته، محاصره شده و دستگير مي شويم.

ما را به كميته باقرآباد كه يكي از پايگاههاي اصلي اوباش فالانژحزب جمهوري اسلامي بود مي برند و ساعتها آنجا شكنجه مي كنند. تمام پشت بدن احمد ، پهلو و بازوهايش را با كاتر وقيچي آرايشگري، زخمي ومجروح مي كنند كه زهر چشم بگيرند. نه فقط زهر چشم، اين كه ديگر جرئت حمايت از مجاهدين را نداشته باشيم، اما حوالي شب آزادمان مي كنند.

معرفي كتاب مسافر ديار بي‌قراران

به ياد مجاهد قهرمان، شهيد سربه‌دار احمد رئوف بشري‌دوست

براي دريافت پي دي اف كتاب روي لينك كليك كنيد.

مسافر ديار بي قراران، عنوان كتابي است كه  توسط انتشارات بنياد رضاييها  در 52   صفحه به ياد مجاهد قهرمان احمد رئوف بشري دوست منتشر شده است. در مقدمه اين مجموعه زيبا كه به مناسبت سي‌امين سالگرد قتل‌عام 1367 منتشر شده آمده است:

تقديم به:

برادر مسعود كه پاكترين، زيباترين، شورانگيزترين و بزرگترين عشق زندگي احمد بود. او كه مي‌گفت: «ما چه نسل خوشبختي هستيم كه رهبري چون مسعود داريم».

و

تقديم به نسل جواني كه آن زمان هنوز به‌دنیا نيامده بودند و اكنون خونخواه احمد و 30هزار گل سرخ پرپرشده هستند.

كتاب با يكي از سروده هاي احمد در زندان آغاز مي شود؛

ايران غرق بلاست،‌ پر از صداست

در اين شبهاي ما،

      ‌همه جا خون خداست

آفتاب فردا از رگبارها

 و آتش سلاح تو طلوع مي‌كند

بايد برخاست، بايد برخاست

نبايد نشست، نبايد نشست

بايد با خون عهد و پيمان بست.

استخوان‌ها شاهدان تاریخ؛ کشتار ۶۷ و سیاست سوگواری

رها بحرینی، حقوقدان در یادداشتی، درباره سیاست های جمهوری اسلامی برای محو آثار باقی مانده از اعدام های دهه ۶۰ و اهمیت سوگواری برای بازماندگان و خانوادهای آن ها نوشته است.

حق نشر عکسHUMAN RIGHT

Image captionبرای عاملان کشتار، گاه کافی نیست که انسان‌ها را کشته و در گورهای جمعی بی نام و نشان بیندازند. آنها می‌خواهند نجوای استخوان‌ها را نیز خاموش و خاطره‌ آنها را حتی از گورستان‌ها محو کنند.

کلاید اسنو، انسان شناس و متخصص کالبد شناسی گفته است: "استخوانها معمولا آخرین

Rapport du Rapporteur spécial sur la situation des droits de l'homme en République islamique d'Iran

Conseil des droits de l'homme

Trente-septième session

26 février-23 mars 2018

Extrait  de   Rapport du  Asma Jahangir 

  

Situation des droits de l'homme qui requièrent l'attention du Conseil

Exécutions sommaires en 1988

 21.         Depuis la publication de son précédent rapport, la Rapporteuse spéciale a continué de recevoir des documents et des lettres concernant l'exécution sommaire et la disparition forcée de milliers de prisonniers politiques, hommes, femmes et adolescents en 1988. Plus de 150 requêtes individuelles ont été reçues au cours de l'année 2017. La Rapporteuse spéciale a également rencontré les familles de certaines des victimes au cours de ses missions.

معرفي كتاب ـ ایران، جایی که قتل‌عام‌کنندگان حکومت می‌کنند

-«ایران، جایی که قتل‌عام‌کنندگان حکومت می‌کنند» 

کتاب جدید دفتر نمایندگی شورای ملی مقاومت در آمریکا

درباره قتل‌عام ۶۷و جنبش دادخواهی 

تقریظ ها و پیشگفتار از: 

-سناتور جوزف لیبرمن 

-مایکل موکیزی 

-سفیر کنت بلکول  -سر جفری رابرتسون

انتشار کتاب «ایران، جایی که قتل‌عام‌کنندگان حکومت می‌کنند» که توسط دفتر نمایندگی شورای ملی مقاومت در آمریکا تهیه شده،  طی یک کنفرانس مطبوعاتی در کلوپ ملی مطبوعات در واشینگتن با حضور شخصیت‌های برجسته آمریکایی، اعلام شد.

Iran. De nouveaux éléments prouvent que de nombreux sites de fosses communes sont délibérément profanés et détruits

 amnesty.org  30 avril 2018

 *   Des travaux de terrassement, la construction de routes, des décharges publiques et de nouvelles concessions funéraires sont utilisés pour altérer et détruire des fosses communes

 *   Les autorités iraniennes suppriment délibérément des éléments de preuve médicolégaux cruciaux, ce qui pourrait faire obstacle aux droits à la vérité, à la justice et à des réparations

 *   Au moins 4 000 à 5 000 personnes ont été secrètement ensevelies dans des fosses communes à la suite du massacre de 1988

De nouveaux éléments de preuve incluant des analyses d'images satellites, de photos et de vidéos montrent que les autorités iraniennes détruisent délibérément des sites présumés ou avérés de fosses communes liées au massacre de 1988, au cours duquel des milliers de prisonniers incarcérés pour des motifs politiques ont été soumis à une disparition forcée et exécutés de façon extrajudiciaire, selon le rapport publié le 30 avril par Amnesty International et Justice for Iran.

Iran: New evidence reveals deliberate desecration and destruction of multiple mass gravesites

• Bulldozing, road construction, mass rubbish dumping and new burial plots used to compromise and destroy mass graves
• Iranian authorities deliberately eradicating vital forensic evidence that could hamper the rights to truth, justice and reparations
• At least 4,000-5,000 people secretly buried in mass graves after bloody 1988 massacre

New evidence including satellite imagery, photo and video analysis shows that the Iranian authorities are deliberately destroying suspected or confirmed mass grave sites associated with the 1988 massacre in which thousands of prisoners detained for political reasons were forcibly disappeared and extrajudicially executed, according to a report released by Amnesty International and Justice for Iran today.

حکومت ایران در حال تخریب آثار جرم کشتار ۶۷ است

اطلاعیه مطبوعاتی عفو بین‌الملل و عدالت برای ایران

  ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۷ ـ   مطابق گزارشی که توسط عفو بین‌الملل و عدالت برای ایران منتشر شد، شواهد جدید از جمله تصاویر ماهواره‌ای، فیم‌های ویدیویی و عکس‌ها نشان می‌دهند که مقامات ایران عامدانه در حال تخریب گورهای جمعی قطعی یا احتمالی مربوط به کشتار ۶۷ هستند. در جریان کشتار ۶۷، هزاران زندانی به دلایل سیاسی دستگیر شده، قهرا ناپدید و به صورت فراقانونی اعدام شدند.

L’ONU doit créer un tribunal spécial sur l'Iran pour mettre fin à cette impunité honteuse pour l’humanité - Jean Ziegler

   « C'est le Conseil des droits de l'homme qui devrait instaurer une commission d'enquête sur les massacres de 88 et les massacres après. Il nous faut un tribunal spécial pour mettre fin à cette impunité qui est une honte pour l'humanité, » a déclaré Jean Ziegler, vice-président du Comité consultatif du Conseil des droits de l'homme des Nations unies. Il participait le 1er février à Genève à un tribunal citoyen dans le dossier du massacre des prisonniers politiques en 1988 en Iran.

Des témoins et des experts juridiques sont intervenus sur ce crime contre l’humanité resté impuni. Rendant leur verdict à l’attention des autorités onusiennes au terme d’une journée de témoignages, ils ont exhorté l'ONU à intervenir contre l’impunité en Iran et la vague actuelle d'arrestations et d'assassinats dans les prisons iraniennes au lendemain des récentes manifestations populaires qui ont ébranlées l’Iran.

Dans son intervention, le grand défenseur des droits de l’homme a déclaré :

ويلون زن سر گذر

به ياد احمد و 30هزار گل سرخ پرپر شده

نويسنده قصه: فروغ

كامي تلاش مي كرد دستش را از ميان دستم رها كند، تازه سه ساله شده بود، شيرين و بازيگوش، دائم در جنب و جوش،  كامي اولين  خواهرزاده ام بود و من عاشق كامي بودم. عاشق شور و شيطنتهاي او !

Ahmad Raouf Bacharidoust Une âme volée dans le massacre de 1988

 Ahmad avait été assassinée comme plus de 30.000 prisonniers politiques en Iran sur ordre de Khomeiny lors du massacre de l’été 1988.

 Ahmad n’avait que 16 ans, en 1982,   quand il a été arrêté chez lui   dans un raid des gardiens de la révolution à Rachte une ville importante située sur les bords de la mer Caspienne.  Ce n’était pas la première fois. Déjà entre 1980 et 1981,  il avait été pris et torturé plusieurs fois pour avoir participé à des meetings des Moudjahidine du peuple d’Iran (OMPI), l’opposition démocratique aux mollahs. 

نامه ای از گلرخ ایرایی؛ صدای قربانیان دهه ۶۰ باشیم

گلرخ ابراهیم ایرایی کنشگر مدنی محبوس در زندان اوین در واکنش به موفقیت مریم اکبری منفرد، هم بندی خود نامه ای نوشته است که به نقل از هرانا عینا در ادامه می آید:

فشار بر بانیان و مسببین جنایت دهه ۶۰ با اعلام شکایت رسمی از جانب خانواده های جانباختگان راه آزادی و ثبت اسامی آن عزیزان در نهادها و سازمان های بین المللی.

این کار پیشتر توسط مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی و از خانواده جانباختگان قتل عام های دهه ۶۰ انجام شد. قسمتی از جامعه دهه۶۰ را به یاد می آورند و برخی آن را شنیده اند، اما مریم آن روزها را زندگی کرده است.

Victim of Iran 1988 Massacre Calls for Independent Fact-Finding Mission

We have the right to know the truth and we will never give up that right, an interview with Massoumeh Raouf.

Massoumeh Raouf, a victim of the Iranian regime, is speaking out against the inhumane treatment of the mullahs. As a former political prisoner in Iran, Raouf lives in exile in Europe.

In a recent statement and interview, Raouf expressed her concerns about the regime and its treatment of her brother and family. Her 16-year-old brother spent five years in the Ayatollah’s prisons before being executed during the #1988massacre of political prisoners. In July 1988, the Islamic Revolutionary Guard Corps (IRGC) transported political prisoners to the hills around Urumiyeh Lake and executed them, before putting them in mass graves. Recently, she visited an exhibition in #Paris for the victims of the 1988 massacre.

احمد رئوف بشري دوست، گل پاكي از باغ برادر مسعود

از: محمد علي حقگو،  از زندانيان سياسي دهه 60

 با درود به روان پاك احمد  كه يادش جز به عزم جزم ما در پيمودن اين راه نمي افزايد. همه انها گلهاي پاكي از باغ برادر مسعود بودند كه عاري از هر عنصر استثماري همه چيز را براي خلق در زنجير و محبوبمان مي خواستند.  

My Brother’s Killers Hold Government Posts in Iran

By Massoumeh Raouf

An Independent, International Fact Finding Mission, is the Primary Step Towards Discovering the Truth About the 1988 Massacre in Iran

●       My 16 year old brother spent 5 years in the Ayatollahs dungeons; he was then executed, in the most brutal way, during 1988 Massacre in the Urumiyeh Prison.

●       In July of 1988, Islamic Republic Guard Corps (IRGC) members, transported the political prisons to the hills surrounding Urumiyeh lake,  and literally butchered them with various cold weapons such as knives, machetes, clubs, axes and hacks.

Recently, while visiting  an exhibition in Paris for the victims of the 1988 Massacre, a picture in the display of executioners caught my attention.  The despicable face of the person who, 35 years ago, “sentenced” me to 20 years of imprisonment, during a 10 minute session. This took me back to the past. The picture was that of a Mullah named Moghadassi Far, religious judge of city of Rasht, and a leading member of the “Death Committee” in this large city at the Caspian Sea shores, who took part in the massacre of over 30,000 Political prisoners in Iran; he is now a high ranking official with the current regime in my homeland.

Les assassins de mon frère occupent des fonctions gouvernementales en Iran

Une mission d'enquête internationale indépendante est la première étape pour découvrir la vérité sur les exécutions en masse de 1988 dans les prisons en Iran

par Massoumeh Raouf

  

·        Arrêté à 16 ans, mon frère a passé cinq ans dans les cachots des ayatollahs ; il a ensuite été sauvagement exécuté à la prison de Orumiyeh dans l’ouest du pays, durant les massacres de 1988.

·        En juillet 1988, des agents du Corps des gardiens de la République islamique (Pasdaran) ont transporté les prisonniers politiques jusqu'aux collines entourant le lac Orumiyeh et ont fait une véritable boucherie à l'arme blanche telle que des couteaux, machettes, gourdins, cognées et haches.

قاتلان برادرم در ايران در حكومت هستند

از:معصومه رئوف

یک تحقیق مستقل بین المللی،  اولين گام  در راستاي كشف حقايق قتل عام 67 در ايران مي باشد.

 ·       برادر 16ساله ام بيش از 5سال را در سياهچالهاي ملاها سپري كرد و سپس در جريان قتل عام زندانيان سياسي در سال 67 به سبعانه ترين شكلي در زندان اروميه به قتل رسيد.

·       در مرداد ماه سال 67، پاسداران ، زندانيان سياسي را به تپه‌های اطراف دریاچه ارومیه بردند. و با انواع آلات قتاله سرد از قبیل چاقو، قمه، چماق، تبر و ساطور زندانیان دست و پا بسته را به‌معنای دقیق کلمه سلاخی کردند. 

چندي پيش براي بازديد از نمايشگاه قربانيان قتل عام 67 به پاريس رفته بودم كه عكسي در تابلوي جلادان توجهم را جلب كرد. چهره كريه كسي كه 35 سال پيش ظرف ده دقيقه من را به 20 سال زندان محكوم كرده بود؛ مرا به گذشته بازگرداند. آخوند مقدسي فر، قاضي شرع رشت و عضو اصلي یکی از کمیسیونهای مرگ  که در قتل عام بيش از 30 هزار زنداني سياسي در سال 67 شرکت داشته و از مقامات كنوني رژيم ملايان مي باشد.

"Mon père cherche encore la tombe de mon frère en Iran”

Le Matin D'Algerie  29-09-2017  

Alors que l’ONU se penche de plus en plus sur l’impunité qui frappe en Iran un des plus grands massacres dans les prisons depuis la Seconde guerre mondiale, je suis consternée par la nomination par le président des mollahs Hassan Rohani d’un personnage impliqué directement dans le massacre des prisonniers en 1988, comme ministre de la Justice. Alireza Avaï avait été dénoncé par les ONG dans les exécutions à la ville de Dezful.

Cela fait 29 ans que mon père cherche la tombe de son fils, comme les parents de 30.000 autres victimes de ce crime contre l’humanité commis par les mollahs en Iran sur ordre de Khomeiny durant l’été 1988.

Exposition Moussy le vieux sur le massacre1988

À l'occasion de l'anniversaire du massacre de 30 000 prisonniers politiques en 1988 en Iran, les mois de juillet, août et septembre sont marqué par cette tragédie. A cette occasion une exposition est organisée les 9 septembre 2017, à MOUSSY-LE-VIEUX(77132)
#Exposition #Iran