نمايشگاه يادبود شهيدان قتل عام 67

پاريس – شهرداري منطقة 2 – نمايشگاه يادبود شهيدان قتل عام 67 با حضور منتخبان مردم فرانسه شخصيتهاي سياسي و مدافعان حقوق بشر

فراخوان سخنرانان به تشکیل کمیتة تحقیق بین‌المللی

و محاكمه سران رژيم به خاطر نسل كشي و جنايت عليه بشريت

نمايشگاه يادبود قتل عام 30 هزار زنداني سياسي در سال 67  روزهای چهارشنبه و پنجشنبه هشتم ونهم شهریور 1396 در شهرداري منطقه 2 پاريس،  برگزارشد. در این برنامه شماري از شهرداران فرانسوي، و شخصيتهاي سياسي و همچنين گروههايي از شهروندان فرانسوي از قسمتهاي مختلف اين  نمايشگاه بازديد و دفتر يادبود شهيدان قتل عام 67 را امضاء كردند.

سخنرانان درنمايشگاه شهرداري منطقه  2پاريس عبارتند بودند از:

ژاك بوتو، شهردار منطقه 2 پاريس

ژان فرانسوا لوگاره، شهردار منطقه يك پاريس

دكتر آلخو ويدال كوادراس، رئيس كميته بين المللي در جستجوي عدالت

سيلوي فاسيه شهردار پيشين لوپن

برونو ماسه شهردار ويليه آدام

ژاك فيت شهردار افتخاري نويل سوراواز

اسقف ژاك گايو

و خواهر مجاهد معصومه رئوف بشري دوست.

در نمايشگاه يادبود شهيدان قتل عام 67 در شهرداري منطقه 2 پاريس ، ژان فرانسوا لوگاره شهردار منطقه 1 پاريس در سخنراني خود، با يادآوري اينكه برگزاري چنين نمايشگاههايي دستاوردها و تاثيرات زيادي بدنبال داشته گفت:

در ايران كسي نمي‌تواند واقعيت اين قتل‌عام را منكر شود. و تلاشهاي ما و نمايشگاههايي كه در شهرداريها برگزارشد امكان گردآوري اسناد را فراهم كرد. اين كشته‌شدگان همگي بدون عكس و بدون قبر بودند. ولي الآن عكسهايي داريم كه چهره‌ها را از تاريكي و فراموشي بيرون مي‌كشند. نگاههاي آنها ما را خطاب قرار مي‌دهد.

ژان فرانسوا لوگاره ضمن تاكيد بر اينكه عفو بين الملل قتل عام 30000 زنداني سياسي در ايران را جنايت عليه بشريت قلمداد كرده برضرورت مقابله با اقدامات رژيم براي از بين بردن آثار اين قتل عام تاكيد كرد و گفت:

ژان فرانسوا لوگاره-شهردار منطقه 1 پاريس

بعد از نمايشگاهي كه دو هفته قبل در شهرداري ناحيه 1 برگزار شد من نامه‌اي به كميسر عالي حقوق بشر سازمان ملل نوشتم و از او خواستم تحقيقات بين‌المللي را بر سر قتل عام 1988 شروع كند تا حقايق برملا شوند و واقعيت رخ بنمايد

از همه شهرداران و همه مسئولين مي‌خواهم كه در اين فعاليت ما را همراهي كنند. ….

تنها با بسيج قوايمان و شكستن قانون سكوت و توطئه مافيايي سكوت حقيقت اين قتل‌عام را مي‌توانيم برملا كنيم و از آزادي در ايران حمايت كنيم.  با بسيج يكديگر حقايق رخ مي‌نماياند. با تشكر از شما.

دکتر آلخو  ویدال- کوآدراس  رئیس کمیته بین المللی در جستجوی عدالت  در سخنان خود در نمايشگاه يادبود شهيدان قتل عام 67 گفت:

خواسته خونخواهی تاریخی در کادر كارزار بین المللی دادخواهی برای قربانیان قتل عام سال ۶۷ در ایران بسیار ضروری است، در آن زمان 30،000 زندانی سیاسی که عمدتا وابسته به سازمان مجاهدین خلق، جنبش اپوزیسیون اصلی، بودند اعدام شدند و در طول تابستان و در سکوت کامل در گورهای دسته جمعی دفن شدند.

امروز ما همچنین همبستگی خود را با زندانیان سیاسی بسياري که امروزه در اتاق‌های شکنجه رژیم ایران مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند اعلام میکنیم. به ویژه زندانیان گوهردشت، که در اعتراض به سرکوب و رفتار غیر انسانی رژیم در این زندان دست به اعتصاب غذا زده اند.

من همچنین می‌خواهم امروز به 52 نفر از اعضای مقاومت ایران که چهار سال پیش در تاریخ 1 سپتامبر 2013 در اشرف توسط مأموران رژیم اعدام شدند درود بفرستم. هفت نفر دیگر نیز از جمله 6 زن ناپدید شده اند و هنوز هم نمی دانیم که سرنوشت آنها چه شده است.

دوستان عزیز، ما متاسفانه شاهد قتل عام های زیادی در سراسر جهان در سی سال گذشته بوده ایم. در بوسنی، رواندا، کامبوج و سودان كه فقط اشاره‌يي به برخی از معروف‌ترین و فاجعه‌بارترين آنهاست. اما جناياتي كه خميني در سال ۶۷ مرتكب شده، ماهیت بسیار وحشتناکی دارد؛ زیرا علیه هزاران نفر از زندانیان سیاسی اجرا شد، که یا به روش غیرقانونی دستگیر شده بودند یا حتی بدتر، در زندان بودند و پس از محکوم شدن توسط دادگاه خود همین حکومت، حکم خود را می گذراندند. بنابراین این قتل عام علیه پایه و اساس تمامیت حکومت قانون و همراه با یک بی رحمی سیستماتیک از جانب کسانی است که هرگونه پرنسیپ قانونی و بشردوستانه را زیر پا میگذارند.

دكتر آلخو ويدال كوادراس در ادامه سخنان خود گفت: جنبش دادخواهي قتل عام 67 توسط خانم رجوي اعلام شد، و طي سال گذشته در سطح بين المللي گسترش يافت وي افزود:

این قتل عام برای رژیم حاكم بر  ایران تبدیل به یک موضوع دردسر ساز شده است. كارزار آگاهی بخشی عمومی حول قتل عام 67 که توسط چهره های مختلف و سازمان های مختلف نظیر شما امروز آقاي شهردار هدایت می‌شود، چشم بسیاری از مردم را حتی در داخل رژیم باز کرده است و در عین حال پتانسیل شورای ملی مقاومت ایران را بعنوان یک آلترناتیو معتبر و قابل اتکا در برابر دیکتاتوری آخوندها تثبیت کرده است.

نايب رئيس پيشين پارلمان اروپا در ادامه سخنان خود گفت:

فراخوان دادخواهی برای قربانیان قتل عام سال ۶۷ در حال حاضر یکی از عناصر اصلی مقاومت مردم ایران برای تغییر رژیم است. ما نباید توهمی در مورد این حکومت دینی داشته باشیم. وي با يادآوري اينكه وزيردادگستري دولت قبلي و دولت فعلي آخوند روحاني ازاعضاي كميته مرگ قتل عام 67 و همچنين از آمرين قتل عام در جنوب كشور بوده و هستند افزود:

شورای امنیت سازمان ملل متحد میباید این پرونده را به دادگاه بین المللی جنایی ارجاع دهد تا عاملان قتل عام را مورد پیگرد قرار دهند.

می خواهم از این فرصت استفاده کنم تا از اتحادیه اروپا و دولت هایمان بخواهم که در روابط خود با رژيم ایران، اولویت را به حقوق بشر بدهند. ما نمی توانیم و نباید از طریق پا گذاشتن بر روی خون هزاران بی گناه سود و منفعت اقتصادی کسب کنیم.

اما رژیم، مانند همه نظام هایی که بر پایه ظلم و ستم بنا شده اند، بی ثبات است. دیر یا زود از بین خواهد رفت. بنابراین هیچ فرصتی برای سرمایه گذاری بر این دیکتاتوری مذهبی شیطانی و شکننده وجود ندارد. ….

اگر ما بر این باوریم که اروپا یک جامعه ارزش هاست، می باید از آن دفاع کنیم؛ زیرا تاریخ به ما نشان داده است که هر وقت تلاش کردیم که صلح و سود جویی اقتصادی را به بهای زیر پا گذاشتن پرنسیپ هایمان بدست بیاوریم نتیجه این شده است که در نهایت فقیر، و بی شرافت،  وادار به روی آوردن به جنگ شده ایم.

سيلوي فاسيه شهردار پيشين لوپن سخنران ديگر اين مراسم بود. وي در سخنان خود خواستار محاكمه سران رژيم و آمران و عاملان قتل عام زندانيان سياسي در سال 67 شد . وي همچنين ضمن ابراز همبستگي با زندانيان اعتصابي در گوهردشت كرج گفت: من با همه اين زندانيان سياسي كه امروز در اعتصاب غذا هستند اعلام همبستگي مي كنم. ولي بايد بدانند كه به وجود آنها براي ادامه مبارزه نياز است. اگر چه اعتصاب غذا تنها سلاحي است كه در دست آنها باقي مانده تا بتوانند فجايعي كه رخ ميدهد را منتقل كنند، و عملكرد  ضد انساني رژيم عليه زندانيان را افشاء كنند.

سيلوي فاسيه شهردار پيشين لوپن خواستار يك كارزار گسترده بين المللي بويژه با استفاده از شبكه هاي اجتماعي براي آگاهي بخشي حول قتل عام 67 و همچنين حمايت از زندانيان سياسي در زندانهاي رژيم آخوندي شد. وي افزود:

اميدوارم دادخواهي براي قربانيان 1988 به نتيجه برسد و همه زندانيان سياسي در ايران آزاد شوند.

در نمایشگاه یادبود قتل عام زندانیان سیاسی درسال ۶۷،  خواهر مجاهد معصومه رئوف بشري دوست زنداني سياسي در زندانهاي رژيم آخوندي  كه برادرش در جريان قتل عام 30000 زنداني سياسي با حكم خميني به شهادت رسيده ، طي سخناني ماجراي فرار خود از زندانهاي رژيم و همچنين مشاهدات خود را از جنايات دژخيمان رژيم آخوندي براي حاضران بازگو كرد. وي گفت:

من در شهريور 60دستگير و ظرف 10دقيقه در يك بيدادگاه به 20سال زندان محكوم شدم.  اما پس از هشت ماه توانستم از زندان فرار كنم. وقتي كه پاسداران متوجه فرار من شدند همه دختران زنداني در سلول را شكنجه و به زندانهاي مختلف منتقل كردند. بسياري از آنها در جريان قتل عام 67 اعدام شدند. برادر كوچكتر من احمد نيز يكي از 30000 نفري است كه درجريان اين قتل عام جنايتكارانه به شهادت رسيد.

در سال 70مزدوران وزارت اطلاعات به پدرم گفتند كه احمد را در زندان اروميه اعدام كرديم. اما حتي از گفتن محل دفن او خودداري كردند.

29سال است كه پدرم در جستجوي مزار پسرش است. مانند ديگر والدين 30هزار قرباني اين جنايت عليه بشريت كه بدستور خميني انجام شد.

29سال پيش خميني، اين جنايتكار بيرحم، براي حفظ حكومتش تلاش كرد كه مقاومت را از بين ببرد. تلاشي بيهوده. زيرا جنبش دادخواهي شهيدان در ايران ابعاد گسترده اي يافته و گريبان آخوندها را رها نخواهد كرد.

اكنون نسلي كه بعد از برادرم احمد بدنيا آمده اند در جستجوي حقيقت وعدالت براي قربانيان «بزرگترين جنايت صورت گرفته در جمهوري اسلامي»  هستند.

خواهر مجاهد معصومه رئوف بشري دوست در پايان سخنان خود افزود:

داستان من فقط مربوط به گذشته نيست. زيرا جنايات آخوندها در ايران ادامه دارد. آنها سركوب را با اعدام مخالفان سياسي شروع كردند و بعد به همه جامعه گسترش دادند.

من از شما مي پرسم آيا زمان آن نرسيده است كه به اين كشتار بي پايان آخوندها در ايران پايان داده شود؟

بعنوان يك قرباني اين رژيم و بنام خونهاي بيگناه ريخته شده، من ميخواهم كه عدالت اجرا شود. بايد سكوت در باره اين قتل عام را شكست. سازمان ملل بايد براي محاكمه رهبران رژيم كه دست اندركار اين جنايت عليه بشريت بودند، تدابير ضروري اتخاذ كند.

برونو ماسه شهردار ويليه آدام در سخنان خود در نمايشگاه يادبود شهيدان قتل عام 67 با تاكيد بر ضرورت يادآوري و گراميداشت وقايع تاريخي براي هر ملتي گفت::

اين يادبود، يك لحظه تاريخي كشور شما است كه امروز برگزار ميشود. 30 سال پيش ديكتاتوري مذهبي آخوندها يك جنايت بزرگ در قبال ملت خودش مرتكب شد.  30000 اعدام در چند ماه. شنيدن اين موضوع به انسان شوك وارد مي كند. يك رژيم ديكتاتوري مذهبي زندگي 30000  زنداني سياسي را گرفت. كساني كه تنها خواستار آزادي بودند.  آنها نبايد فراموش شوند و اين قدرت و توان اين نمايشگاه است كه آنها را در خاطرات زنده ميكند.

آنها ما را واميدارند كه به افشاي جنايات رژيمي كه اولين ناقض حقوق مردمش است و حتي نوجوانان را نيز اعدام مي كند ادامه بدهيم

برونو ماسه با بيان تاثيراتي كه از چندين ديدار با رزم آوران آزادي در آلباني پذيرفته گفت:

همه آنها مثل شما اميد دارند كه كشورشان را باز يابند ، خانواده و ريشه هاي اين كشور زيبا كه ايران نام دارد و مهد بشريت است را باز يابند.

اين ديدارها تاثيرات زيادي روي من داشت، من در اراده آنها براي رسيدن به هدف و ايمان آنها براي دستيابي به موفقيت بهر قيمت، شريك شدم. لحظاتي قوي از زندگي كه همواره نادر هستند.

قدرت جنبشهاي مقاومت نيز از همينجا ناشي ميشود. هر روز بيشتر ، هر روز قاطع تر و هر روز قوي تر .

براي همه شما پيروزي نزديك است. هر سال ما آرزو ميكنيم كه در كشور آزاد شده شما در يك رژيم دمكراتيك و مبتني بر جدايي دين و دولت كه برابري زن و مرد يك واژه بيهوده نباشد ديدار كنيم.

هر سال جنبش شما ، فجايع ناشي از اين رژيم و خطراتي كه براي منطقه دارد را افشاء ميكند. اين نمايشگاهي كه امروز در اينجا گشايش مييابد بايد چشمهاي عده  بيشتري را باز كند.

ژاك فيِت، شهردار افتخاري شهر نويل سور اواز سخنران ديگر اين نمايشگاه بود وي در سخنانش گفت:

بازديد از  اين نمايشگاه و تصور اينكه اين جنايات همچنان در ايران ادامه دارد برايم تكان دهنده بود ما همه معتقديم كه نبايد بگذاريم اين جنايات ادامه يابد و لازم است از طريق اروپا يا سازمان ملل دست به اقداماتي بزنيم.

اين قتل عام جنايت عليه بشريت است و  نام ديگري نمي‌توان بر آن نهاد،

اقداماتي كه هم اكنون در ايران براي پيدا كردن آدرس گورهاي جمعي و مشخصات شهيدان انجام مي شود بسيار مهم هستند بار ديگر تاكيد مي كنم كه در اين مبارزه ما در كنار شما هستيم.