رمضان فتحی که در روز
سه شنبه ۲۳ شهریور در دادگاه حمید نوری در استکهلم سوئد شهادت می‌داد، تصریح کرد که زندانیان
را قبل از آغاز اعدامهای دسته‌جمعی، از زمستان ۱۳۶۶ به‌خاطر مسائلی چون نماز، ورزش و غذا خوردن جمعی طبقه‌بندی کرده و به سلول‌های
انفرادی منتقل می‌کردند.
رمضان فتحی که در سال
۱۳۶۰ به دلیل «هواداری از سازمان مجاهدین خلق» زندانی بود و «بعدا حکم اعدام او به ۱۲ سال حبس تقلیل یافت»، در دادگاه محاکمه حمید نوری گفت: «زندانیان را در اتاق
گاز به حدی نگه می‌داشتند که از نوک انگشتان‌شان عرق می‌چکید و به آنها حالت خفگی
دست می‌داد. هنگام خروج از اتاق گاز هم، نگهبان‌ها که پاسدار بودند به فرماندهی حمید
نوری، تونلی تشکیل داده و به شدیدترین وجه آنها را کتک می‌زدند».
رمضان فتحی در مورد ترکیب
هیئت مرگ گفت: حسینعلی نیری در جریان قتل عام ۶۷ قاضی شرع و همراه با ابراهیم رئیسی، مرتضی اشراقی و مصطفی پورمحمدی عضو هیات
چهار نفره موسوم به هیات مرگ بود.
جنازه های اعدام شدگان
در ماشین
او درباره قتل عام ۶۷ گفت که روز هفتم مرداد، تلویزیون را از بند [زندان] بیرون برده، هواخوری و
روزنامه‌ها را قطع کردند.
«آخرهای شب بود که روح‌الله حداوند که اعدام شد گفت بیا
برویم از راه پنجره نگاه کنیم! چه چیزهایی را می‌بینیم.
گفتم روح‌الله تو چی
می‌بینی؟
گفت جنازه بچه‌ها را
دارند توی ماشین می‌اندازند. جنازه بچه‌ها را می‌گرفتند و ما صدای انداختن جنازه توی
ماشین را می‌شنیدیم».
